Akwamaryn jest niebieskozieloną odmianą berylu. Kamienie najwyższej jakości są szafirowe. Nazwa pochodzi z łaciny i oznacza „morską wodę”.
Krzemian berylu i glinu
Heksagonalne kryształy akwamarynu są zwykle duże i bez skaz. Często są zbrużdżone, co nadaje im wygląd żebrowanych walców, ostro zakończonych. Połysk szklisty; niewyraźna łupliwość równoległa do płaszczyzny podstawy.
Akwamaryn jest dychroiczny (bezbarwny i ciemnoniebieski). Widmo absorpcyjne ma słabe; luminescencja nie występuje. Przez filtr Chelsea widać jego silną, niebieskozieloną barwę. Niektóre kamienie po oszlifowaniu w formę kaboszonu są migotliwe (efekt kociego oka).
Najbardziej znanym miejscem występowania akwamarynu o jubilerskiej jakości jest Minas Gerais w Brazylii. Jego kryształy pochodzące ze zwietrzałych pegmatytów znajdowane są tam w aluwiach (osadach rzecznych), w warstwie żwiru zwanej cascalho. Z pięknych kryształów akwamarynu słynie również Ural w Rosji.
Na Madagaskarze istnieje podobno około 50 miejsc występowania berylu, w tym również akwamarynu. Kamienie te znajdowane są w Birmie, w Sri Lance natomiast nie są rozpowszechnione. Akwamaryny znane są także z Argentyny, Chin, Indii, Namibii, Irlandii Północnej, Norwegii, Tanzanii, USA i Zimbabwe.
Do akwamarynów stosuje się na ogół szlif schodkowy, ze względu na ich jasną barwę. Aby osiągnąć możliwie intensywne zabarwienie, kamień powinien być dostatecznie duży, a tafla szlifu równoległa do ściany bocznej kryształu słupkowego. Barwa akwamarynu jest zwykle wzmacniana przez podgrzewanie. Imitacje akwamarynu wykonywane są z syntetycznego spinelu zabarwionego kobaltem.
Można je rozpoznać za pomocą filtru Chelsea; imitacje oglądane przez filtr są jaskrawoczerwone, a prawdziwe kamienie - zielone. Jasnoniebieskie szkiełka naśladujące akwamaryn różnią się od dwójłomnego akwamarynu pojedynczym załamywaniem światła. Podobny do akwamarynu może być topaz, lecz refraktometr wykaże jego wyższy współczynnik załamania światła.
Poznaj naszą ofertę biżuterii z kamieniami
