Diopsyd – charakterystyka

Diopsyd cieszy się zainteresowaniem zarówno kolekcjonerów minerałów jak i naukowców i jubilerów. Przezroczyste kryształy tego minerału wykorzystywane są do wyrobu biżuterii.

SKŁAD CHEMICZNY

Krzemian wapnia i magnezu, które może być częściowo zastąpiony przez żelazo

WŁASNOŚCI FIZYCZNE

Diopsyd ma zwykle barwę butelkowozieloną lub jasnozieloną; bywa również bezbarwny, brunatnozielony i fioletowo-niebieski. Ciemniejsze, a nawet prawie czarne kamienie zawierają więcej żelaza, a mniej magnezu. Kryształy są kruche i mają doskonałą łupliwość pryzmatyczną. 

Są przezroczyste do przeświecających; połysk szklisty. Ciemnofioletowoniebieską odmianą diopsydu jest wiolan; czasami spotyka się go w postaci kryształów, lecz częściej występuje w skupieniach zbitych.

Ciemnozielony lub prawie czarny diopsyd gwiaździsty z południowych Indii pojawił się na rynku około 1964 r. Wykazuje on efekt czteroramiennej gwiazdy, dzięki obecności igiełkowych wrostków magnetytu. Kamienie z domieszką magnetytu są magnetyczne.

WYSTĘPOWANIE

Diopsyd zawierający chrom nosi nazwę diopsydu chromowego. Najpiękniejsze, jaskrawozielone kamienie pochodzą z diamentonośnej „ziemi niebieskiej”, występującej w Kimberley (Afryka Południowa). Diopsyd chromowy o wartości jubilerskiej znajdowany jest również w żwirach z okruchami kamieni szlachetnych w Sri Lance, na Syberii i w Pakistanie (Hunza). Kamienie z Hunzy są często dużymi kryształami o barwie prawie szmaragdowej. Mogą zawierać włókniste wrostki, które zmniejszają ich przezroczystość. Kryształy te po oszlifowaniu w formę kaboszonów stają się bardzo efektowne, Diopsyd chromowy z Birmy wykazuje efekt migotliwości, Małe, jasnozielone kryształy diopsytu występują w Kalifornii, a ciemnożółte w Kanadzie.

OBRÓBKA

Z odmian zbitych wiolanu szlifuje się paciorki oraz układa mozaiki. Kamieniom przezroczystym nadaje się szlif fasetkowy, a kamieniom z inkluzjami – kaboszonowy, aby wydobyć efekt kociego oka.

Zobacz koniecznie: biżuteria z kamieniami

Sprawdź jaką moc mają kamienie