Złote ozdoby różnią się między sobą nie tylko kształtem czy przeznaczeniem, ale różni je również odcień, a nawet barwa. Kolor złota zależy od zawartości i rodzaju innych metali w stopie. Powstają w ten sposób różne zabarwienia złota: białe (powstaje ze stopu złota z niklem i palladem), czerwone i zielonkawe (stop złota ze srebrem i miedzią), rzadkie złoto zielone i niebieskie, liczne stopy żółtego złota.
Złota brosza barwy ciemnofioletowej, nazywana złotem ametystowym, składa się w 78,5% z czystego złota i 21,5% aluminium (stop 18-karatowy). Jest ono kruche jak szkło, dlatego stosuje się je jako element ozdoby w wyrobach ze złota żółtego czy białego. Do tej pory nie stosowano stopu złota z aluminium i nie produkowano złota o tym zabarwieniu. 
Epokę ametystowego złota zapoczątkowała niemiecka firma Knoedler z Pforzheim, której wyroby uznano za wysokie osiągnięcie jubilerskie i metalurgiczne. Obok firmy Knoedler autorem nowej technologii jest dr Dreher, który opracował odpowiednią receptę stopu, technikę odlewania i metodę wykańczania gotowej biżuterii ze złota ametystowego. Od niedawna inne firmy jubilerskie, w odpowiedzi na panującą modę na metale kolorowe, zainteresowały się produkcją takiej biżuterii.
Złoto niebieskie stworzył w latach 80-tych w Szwajcarii Ludwig Muller. Technologia produkcji jest strzeżona patentem, ale wiadomo, iż błękitny kruszec powstaje ze stopu złota z żelazem. Pierwsze wyroby z lazurowego złota zaprezentowano w 1994 r., a do Polski trafiły rok później na Targi Jubilerskie w Warszawie. Blue Gold to wciąż nowość w jubilerstwie, dlatego zaczyna cieszyć się coraz większym powodzeniem w gronie jubilerów.
Powoli rynek zaczyna się przyzwyczajać do myśli, że złoto nie musi być tylko żółte. Błękitne złoto traktuje się jako dodatkowy element zdobniczy, niczym kamień. Nie praktykuje się produkcji wyrobów wyłącznie z niebieskiego złota. Komponuje się je ze złotem żółtym, białym, platyną czy diamentami.
Od pewnego czasu panuje moda na biżuterię z białych metali w tym ze złota białego. Białe złoto określane jest fachowo złotem palladowy oraz złotem niklowym. To właśnie pallad lub nikiel dodane do czystego złota powodują jego odbarwienie i nadają mu kolor zbliżony do wyrobów ze srebra czy platyny. Pierwsze stopy białego złota pojawiły się na rynku w 1912 r. W okresie międzywojennym stosowano do celów złotniczych przeważnie stopy niklowe, natomiast złoto palladowe wykorzystywano głównie w dentystyce do wyrobu koron.
Obecnie sytuacja się odwróciła i złotnicy chętniej korzystają ze złota palladowego, którego obróbka jest łatwiejsza niż w przypadku stopów niklowych i zbliżona do obróbki złota żółtego.
Przeczytaj o kobiecym pierwiastku w projektowaniu biżuterii
Dowiedz się w czym tkwi bogactwo diamentów
Sprawdź jaki wpływ mają na nas kolory
