Andaluzyt jest kamieniem cenionym zarówno przez naukowców jak i kolekcjonerów. Do celów jubilerskich andaluzyt cięty jest w taki sposób, by w jego kolor w centrum był bezbarwny lub zielony, a na zewnątrz brązowawe).
Krzemian glinu
Andaluzyt ma różne barwy: jasno-żółtawo-brązową, zielono-brązową, jasno-brązowawo-różową, butelkowo zieloną lub szarawo zieloną. Nazwa jego pochodzi od miejsca jego odkrycia - hiszpańskiej prowincji Andaluzja.
Andaluzyt ma taki sam skład chemiczny jak fibrolit, lecz jego niektóre własności fizyczne są inne. Kryształy andaluzytu są pionowo zbrużdżonymi słupami o prawie kwadratowym przekroju, zakończonymi piramidami. Kryształy znajdowane są rzadko, do szlifowania używa się otoczaków.
Andaluzyt jest silnie pleochroiczny; oglądany pod różnymi kątami jest żółty, zielony lub czerwony; ma szklisty połysk. Chiastolit jest odmianą andaluzytu z ciemnymi, węglistymi wrostkami ułożonymi w ten sposób, że na wypolerowanym poprzecznym przekroju kryształu widoczny jest krzyż. Kryształy chiastolitu zwykle mają pokrój wydłużonych słupów. Chiastolit jest nieprzezroczysty, barwę ma żółtawą lub szarą.
Andaluzyt jubilerski znajdowany jest w Sri Lance w postaci zielonych otoczaków w żwirach z okruchami kamieni szlachetnych, oraz w Brazylii na dnie potoków lub na zboczach gór, pod warstwami gliny i żwiru. Występuje też w Australii, Kanadzie (Quebec), Rosji i USA (Kalifornia, Maine, Massachusetts i Pensylwania). Ładne okazy chiastolitu pochodzą z Birmy i Zimbabwe. Chiastolit występuje także w Australii, Boliwii, Chile, Francji, Hiszpanii i USA.
Atrakcyjne kryształy, zwłaszcza odmian zielonkawych i czerwonawych, są szlifowane. Chiastolit, zwany „kamieniem krzyżowym", jest popularny w Pirenejach jako amulet lub maskotka.
Zobacz koniecznie: biżuteria z kamieniami
Sprawdź jaką moc mają kamienie